Former Ministry of Internal Affairs one and two (BZK-1 and BZK-2)
The ambiance in the outside spaces of the ministries, on the terraces and the patios, is peculiar. One finds himself in a movie decor, a surrounding existing out of straight lines and surfaces. Built with solid material, cold weldings and hints of rawness in the shape of a thicket. One is surrounded by steel, stone and glass. Everything is straight and taut. The gardens were hardly ever tread. An exception was the Saint Nicolas ceremony*. Only then, the door to the outside was opened and the Saint Nicolas walked through the garden. He passed the concrete path between the retaining walls and pebblestone beaches, over the steel rosters, along the big windows facing the side entrance towards the restaurant. The children of the aldermen awaited the Saint, filled with expectations. The scene was observed from the offices within the highrises. Peculiar but true, the entire ritual was to be repeated a second time the next day. Yet again across the concrete path towards the restaurant. Two days, two Saints. The Ministry contained a parallel universe, two worlds living alongside each other. The visible, public world of Interior Affairs and its shadowing variation which was invisible and secretive. The latter is what people called ‘BZK-2’. It was whispered, and was not allowed to exist in print; the presence of the secret service inside of the building. Even though invisible, the secret service employees’ children deserved a Sinterklaas ceremony. The fact that the true nature of ‘BZK-2’ was revealed is of secondary importance.
*A traditional catholic celebration of Saint Nicolas’ (Sinterklaas) birthday on December fith. On this day he and his servant Black Pete (Zwarte Piet) give presents to all children of the Netherlands.
Movie and Concept by Onno Dirker and Christian van der Kooy, The Hague 2013
Thanks to: Sint Nicolaas Actie Aloysius College.
Dutch:
De tuinen van het Ministerie werden zelden betreden. Een uitzondering daarop vormde het Sinterklaasfeest. De Sint kwam aan door de tuin en voor het grote raam van het bedrijfsrestaurant wachtte de kinderen hem op. Het tafereel werd gadegeslagen vanuit de kantoren in de hoogbouw rondom de buitenruimte. Het ritueel werd twee keer op identieke wijze uitgevoerd, want er bestonden namelijk in het gebouw twee werelden. Eén die zichtbaar en openbaar was en één die onzichtbaar was; de wereld van de geheime dienst. Over de aanwezigheid van deze laatste, die men BZK2 noemde, werd gefluisterd maar het stond nergens gedrukt. Het was niet algemeen bekend wie er wel of niet voor werkte. Maar ook de kinderen van de mensen van de geheime dienst verdienden een eigen Sinterklaasfeest. Dat daarmee de identiteit van de werknemers werd ontmaskerd, was bijzaak
Gemaakt in het kader van het TodaysArt festival 2013 in het voormalige Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Scenes:
